dag 28 t/m finish

Hoi,

Laatste dagen geen proeven meer gereden. We moesten elk half uur stoppen om het oliereservoir van de koppeling bij te vullen. De hoofdcilinder hiervan was namelijk lek. en als we niet bijvulde zou er lucht bij komen en hadden we geen koppeling meer gehad. Maar op deze manier zijn we de laatste dagen wel doorgekomen. om uiteindelijk op de Copacabana te finishen. Wat een feest. De copacabana was voor ons allen afgezet. Wat een ongeloofelijke ervaring.

In de avond nog een groot eindfeest en daarna nog even wezen stappen in Rio de Janero. En maandag de 23ste weer lekker naar huis naar vrouw en kinderen. Het avontuur zit erop. Weer met beide voeten terug op de aarde.

Bedankt voor jullie leuke berichten en jullie interesse.

Groetjes Ruud en Ruud.

dag 22 t/m 27

Dag 22:

Cusco -> Puno; Van Peru naar Bolivia. We zijn uit de competitie gestapt omdat we wederom problemen hadden met de hydraulische koppeling. Ongeveer een half uur na de start raakte het slangetje wederom los. Half uurtje gewacht op de service-auto, maar nu anders vastgezet. Hopen dat het nu blijft zitten. Ande3rhalf uur achterstand opgelopen en besloten om uit de competitie te gaan en verder de vintage route te volgen.

Dag 23:

Puno -> La Paz; Bolivia is een armoedig land. Geen mooie mensen. Eens een keer geen problemen vandaag. Maar wat een stad is La Paz het verkeer is onwijs chaotisch. Ongeluk zien gebeuren, een busje werd door een vrachtwagen van achteren geramd en de vrachtwagen reed door.

Dag 24:

La Paz ->Uyuni; Naar de grootste zoutvlakte van de wereld. De bedoeling was dat we met de auto's eroverheen zouden rijden en onze weg moesten vinden door middel van waypoints (gps-punten). Maar omdat er op de originele route wegwerkzaamheden waren wat voor veel vertraging zou zorgen heb de organisatie besloten om een andere route te rijden. En dat hebben we geweten. 150 kilometer gravel, slechte gravel met washboard (geribbeld). We konden niet harder dat 30 kilometer per uur. De achterkant gleed constant weg. Vandaag 2 auto's uitgevallen. 1 met kapotte schokbrekers voor die niet vervangen konden worden, omdat het speciale zijn die volgens de verkoper ervan niet stuk konden gaan. En de andere auto een jaguar, die zijn chassis is gescheurd en radiator stuk en een elektrisch probleem en natuurlijk ook zijn schokbrekers. Bij ons ging het goed tot 80 kilometer voor het hotel. Moesten remmen en trapte door de rem heen. Geen remmen meer. Op zich op de gravel wegen geen probleem. Om 19:00 uur bij het hotel. Een zouthotel, helemaal opgebouwd uit zout. De zoutvlakte alleen uit de verte gezien. Omdat we een andere route hebben gereden.

Dag 25:

Uyuni -> Jujuy; we dachten de ergste dag gehad te hebben, niet dus. Een dikke 220 kilometer slecht gravel met washboard door de bergen. Eerst s'morgens de remmen gemaakt waardoor we later startte. Onderweg veel auto's met problemen. Paar keer onderweg gestopt om gestrande equipes te helpen met repareren. Waardoor wij veel vertraging opliepen. We reden zo een meetje als laatste. Verkeerde afslag in de woestijn genomen kwamen er al vrij snel achter dat we verkeerd zaten, dus keren. Lukte niet helemaal, vast in het zand. Lukte ons om eruit te komen, kort daarna weer vast in het zand. Maar deze keer lukte het ons niet om eruit te komen. En omdat we op de verkeerde route stonden kwamen er ook geen andere aan. Gelukkig kwamen er snel een auto met lokalen aandik ons geholpen hebben. Terug naarde goede route. Uitlaat hing los, provisorisch opgelost. En rijden maar weer, nog 100 kilometer gravel. Het begon al te schemeren. Om 22:00 uur bij de plaats waar de lunch gepland was. Tanken en naar de grens. Tijdens het tanken kwam de laatste auto en de service-auto eraan. Met z'n drieën naar de grens van bolivia. Nog 100kilometer over asfalt en gravel. Om ongeveer 00:00 bij grens, kregen te horen dat deze gesloten was. Hotel opgezocht effe lekker douchen dachten we, want we zaten helemaal onder het stof. Maar er was geen zeep en geen handdoek, geprobeerd dit krijgen, begrepen er helaamniets van. Dan maar effe wassen en op laten drogen. En s'morgens wassen en afgedroogd met kussensloop. Wat een dag, weer 2 auto's uitgevallen die niet meer te reparen vielen. De mensen laten de auto achter en die word door de verzekering opgehaald en naar Rio getransp[orteert

Dag 26:

Jujuy -> Resistencia; eerst moesten we nog 300 kilometer rijden van de vorige dag omdat we de grens niet overkonden en daarna nog 800 kilometer van de route van vandaag. Dus in totaal vandaag een dikke 1100 kilometer voor de boeg. Geen problemen gehad kwamen om 22:00 uur in het hotel aan. Iedereen opgelucht dat we er weer bij waren.

Dag 27:

Resistencia -> Foz de Igu; Pa erg moe vandaag. Ik zowat alles gereden gelukkig 1 weg. Want van navigeren heeft pa weinig verstand. Vandaag alleen maar een lekke band. En we hebben een gangbare maat, die ze hier niet kennen.

Dag 28;

Rustdag; in de middag met een boot naar de watervallen.

Dag 16, 17, 18, 19, 20 en 21

Dag 16

Dag 16 geen problemen gehad, lekker gereden. Het was een rit van een dikke 700 km door chili. Wat overigens geen mooi land is. Alles is dor en droog veel zand en heuvels van zand. Gelukkig maar 1 dag in chili.

Dag 17:

Vandaag een vrij korte rit 490 km. Zit alleen de grensovergang van chili naar Peru in. Daar zitten we nu nog ook. De auto is namelijk ingevoerd in chili, daar is hij ook weer uitgevoerd maar nu moet hij nog ingevoerd worden in Peru. Hier zitten we met zijn allen al een paar uur te wachten en het gaat nog wel een aantal uren duren. Veel stempel werk en er is maar 1 man mee bezig terwijl er heel veel personeel loopt. Vanaf de grens gaan we ook een verkorte route rijden naar het hotel, geen regelmatigheidsproeven. Gewoon de snelweg rechtstreeks naar hotel. Er zit ook nog 2 uur tijdsverschil tussen chili en Peru. 2 uur vroeger in Peru.

Groeten vanaf de grens tussen Chili en Peru.

Uiteindelijk pas om 17:30 uur weggereden bij de grens, we hebben wel even gewacht tot de laatste auto ook klaar was. Is toch wel wat veiliger als je met 5 auto's tegelijk oprijdt, want je het laaste stuk rij je toch in het donker. Waren dus pas om 23:30 in het hotel waar we met champagne opgewacht werden. En we konden ook nog wat eten.

Dag 18:

korte rit van 200km op ons eigen houtje. Dus s'morgens eerst even in stadje rondgelopen en daarna op ons gemakje naar het volgende hotel.

Dag 19:

Rit van 629km met 1 regelmatigheid bergopwaarts. Hier moesten we een gemiddelde snelheid van 60 halen. Is ons niet gelukt. De rest van de rit bestond alleen uit asfaltwegen. De natuur veranderd wederom. In droog en dor begint het naar groen te veranderen. Ook minder armoede. Leuke dorpjes waar je doorheengaat. Echter 30 km voor de grens begeeft de hydraulische koppeling het weer (slangetje los en olielekkage). Konden dit wel repareren en rijden maar weer. Dit duurde alleen 400 meter en toen lag het slangetje er weer af. Gebeld met organisatie dat we problemen hebben en gezegd dat we nog een stuk probeerde te rijden zonder koppeling. In de eerste versnelling starten en dan op het goede moment doorschakelen. Dit is gelukt voor 22km toen zat er bus voor ons in een bocht motor sloeg af en we stonden op een heuveltje. Nu kregen we de auto echt niet meer aan het rijden. Gebeld met organisatie waar we stonden en die stuurde jeep om ons naar het hotel in Cusco te slepen.

Dag 20:

Rustdag. Garage opzoeken en auto repareren. Daarna Cusco in. Is een grote oude stad.

Dag 21:

Bezoek aan de Macha Piccu. Verborgen stad. Oude Inca stad. Pas in 1926 ontdekt.

Dag 11, 12, 13, 14 en 15

Dag 11, 12, 13, 14 en 15

Afgelopen dagen veel gebeurt. Dag 11 weinig, gewoon lekker gereden. Maar vanaf dag 12 zit het ons het een beetje tegen. Eerst morgens een klapband, dat is niet echt een probleem, bandje wisselen en rijden maar weer. Maar later op die dag sprong de slang van de hydraulische koppeling. Gevolg geen koppeling meer, alle olie eruit. Konden niet meer rijden. Gelukkig kon dit nog binnen 3 kwartier opgelost worden en konden we alles nog op tijd halen. Op zoek naar een andere band, dat is nogal moeilijk. We hebben natuurlijk voor hier geen gangbare maat. Uiteindelijk maar een andere band met een iets andere maat erom laten zeten.

Dag 14 eerst wederom een lekke band en op het einde van de dag op een hoogte van 4000 meter roken we een branderige geur en zagen we wat rook onder de stoelen vandaan komen. Snel aan de kant en kijken wat er loos is. Olie uit het carter van de versnellingsbak. Geen plug meer erin. Plug eruit, nog teruggelopen om te kijken of we de plug nog konden vinden. Op deze hoogte en dan flink bewegen gaat niet helemaal lekker je bent binnen de kortste keren buiten adem. Natuurlijk niets gevonden. Dan maar wachten op de service-auto, na ongeveer anderhalf uur kwam deze. En geen plug bij hun om in het carter te draaien, dan maar slepen naar het dichtbij zijnde benzinestation op 1 km van de Chileense grens af. De jongens daar hebben ons uitstekend geholpen. Ze hebben namelijk van hardhout een plug gedraaid (zie foto's). Deze erin gezet en dicht was het carter. Olie toegevoegd en rijden maar weer naar de Chileense grens, grensovergang duurde even, veel papierwerk op niets af. Maar na een half uur konden we door rijden. Gestegen naar een hoogte van 4834 meter, voelde me wel iets licht in het hoofd maar verder geen last. Uiteindelijk kwamen we om 22:00 uur aan in het hotel in San Pedro di Atacama aan. Even eten en een bietje, en naar bed we zijn namelijk morgens om 07:02 gestart en om 22:00 binnengekomen.

Dag 16: rustdag. Vanaf 09:00 uur tot ongeveer 16:00 gesleuteld. Dus iets van rustdag is er niet van terechtgekomen. Spruitstuik had een klap gehad (tapeinde afgebroken). Nieuwe geplaatst. Spooring van de voorbanden aangepast. Torsiestang van een van de voorbanden kwijt (verloren op een van de gravelwegen) , nieuwe geplaatst. Met een medewerker van het hotel het dorp in geweest om een nieuwe band te halen en van andere deelnemers banden meegenomen om te laten repareren, het repareren lukte wel maar natuurlijk geen nieuwe voor ons. Uiteindelijk hebben we van een andere deelnemer een band kunnen krijgen in onze maat.

Nu zit ik lekker aan een biertje met uitzicht op een vulkaan dit verhaal te schrijven. Ik was een aantal dagen achter, maar geloof het of niet, we hebben het gewoon druk met alles. De natuur is hier indrukwekkend mooi. Alles wat je ziet laat een indruk achter

Groeten vanuit Chili.

Dag 10

Het is nu hier 23:30 en in Nederland 03:30. Ben op mijn kamer in een heel groot en luxe hotel in Mendoza. Vandaag een korte afstand gehad van 290km. Dit omdat we waren uitgenodigd op een wijngaard genaamd Salenteijn. Deze wijngaard is namelijk van een Nederlander. Meneer Pon, je weet wel die auto-importeur van volkswagen, audi en nog een paar. Geweldige middag gehad. Super gegeten enlekker wat wijn gedronken en in de avond nog wat bier (heineken)naar binnen gewerkt. Ik begin al aardig te wennen aan dit leven, dus gerda maak je borst maar nat. Ik wil namelijk straks ook zo verder leven. Haal de wijn maar in huis, Geen spinazie meer op maandag maar grote steaks en een lekker wijntje vooraf. Nee hoor.

Groetjes.

snelle update

Even een snelle update .

Zeer volle dagen. Starten meestal rond 08:00 uur in de morgen. De laatste dagen lange afstanden, dan zijn we rond 18:00 uur in het hotel. Gps updaten en omkleden want om 20:00 uur staat het eten klaar. Daar zijn we dan om ongeveer 22:00 uur mee klaar. We willen ook nog wel eens blijven hangen in de bar. Dus kortom heb niet altijd tijd om een verhaaltje te schrijven.

Maar met ons gaat het helemaal goed hier. Auto doet het perfect (er zijn er al een paar afgevoerd). En in het algemeen klassement staan we nu op plaats 11, dus dat gaat ook wel aardig. Al ik vandaag wel een navigatie foutje heb gemaakt. Maar dat kan natuurlijk de beste overkomen.

Ga me eigen nu douchen want we hebben weer aardig stof moeten happen. We hebben ongeveer 200km over gravelwegen gereden.

Groetjes

dag 3 en 4

Dag 3

Start van dag 3 om 08:22 een lange rit voor de boeg. We rijden van Bahia Blanca naar Puerto Madryn met een afstand van 747 kilometer. Dit betekent dus veel lange wegen en veel bosjes kijken. We hebben zelf over een weg gereden van een dikke 100 kilometer in een recht stuk zonder ook maar een gebouw te zien. Het enigste wat we hebben gezien waren bosjes, bosjes en nog heel veel bosjes. Wel weer regelmatigheidsproef gereden over gravelwegen met aardig wat hobbels. De proef bestond uit een bolletje pijltje systeem met verschillende snelheden. Het eerste stuk moesten we 60 rijden het tweede 40 en de laatste 20 kilometer 75. We hebben de proef wel goed voltooid. Aan het einde van de dag hadden we maar 25 strafseconden opgelopen. Dit resulteerde in een vierde plaats van deze dag.

Dag 4

Rustdag. Excursie geboekt naar Puerto Piramides om daar op een boot gaan om naar walvissen te kijken. En we hebben ze gezien. In deze baai zijn er elk seizoen wel een stuk of 1000. Veelal moeder en haar kalf. We hebben zelfs een witte walvis gezien. Dit was wel een kalfje. Kijk bij de foto's.

leg 2

Leg 2:

Balcarce naar Bahia Blanco over een afstand van 426 kilometer.

Wederom geen problemen gehad op hetuitvallen van detripmaster tijdens een regelmatigheids proef na. Lekker gereden.De regelmatigheidsproefen waren door modderige wegen waar we een gemiddelde snelheid van 60kilometer per uur moesten halen. Dat is leuk. Warennu nog wel saaie wegen. Veel lange afstanden, vlak landschap, veel koeien.

Morgen een trip van 750 kilometer met wederom lange wegen. Daarnaeen rustdag en dan de bergen in. Dat worden leuke ritten.

Groeten en we schrijven weer keer.